امین میری
تولد :
1358
سن :
43
قد :
نامشخص
امین میری متولد اسفند 1358 در زاهدان، بازیگر و کارگردان می‌باشد. وی فارغ‌التحصیل رشته بازیگری است. او بازیگری را از سال 1372 با اجرای نمایش در زاهدان آغاز کرد و بعد از چندی به تهران آمد. وی برای اولین بار در سال 1388 با فیلم سینمایی «آینه‌های روبرو» به کارگردانی نگار آذربایجانی، روی پرده سینما رفت. او سال 1386 با حمایت آرین ریسباف با ایفای نقش کوتاه در جشنواره کارنامه، حضور داشت و جایزه گرفت. از مهم‌ترین کارهای امین میری فیلم «شبی که ماه کامل شد» به کارگردانی نرگس آبیار به شمار می‌رود، این فیلم با موضوع زندگی فردی به نام عبدالمالک ریگی ساخته شد و از امین میری به عنوان مشاور لهجه بلوچی و بازیگر دعوت به کار کردند. وی نقش "دایی نورالدین" برادر غمناز و دایی عبدالمالک و عبدالحمید ریگی را بر عهده داشت که تلاش می‌کرد جلوی شرارت‌های عبدالمالک بایستد. امین میری می‌گوید بارها از وی برای کارهایی دعوت شده‌است که در آنها باید نقش قاچاقچی که بلوچی هست را ایفا کند ولی وی هرگز نپذیرفته زیرا معتقد است به این خطه همیشه با دیده منفی پرداخته شده، در نتیجه او برای بازی در این فیلم سینمایی با نرگس آبیار شرط کرد که این فیلم هرگز چهره مردم زاهدان را خراب نکند و خوشحال است که با نقشی که ایفا کرد به هدفش رسید. امین میری در ادامه با بیان این نکته که تا به حال هیچ فیلمی در استان سیستان‌وبلوچستان ساخته نشده که زیبایی‌های آن را به نمایش بگذارد می‌گوید: «من اعتقاد داشتم که چه کاری می‌خواهم انجام بدهم و دارم وارد چه کاری می‌شوم و اگر این بخش‌ها نبود و فقط قرار بود بخش مالک باشد قطعا وارد کار نمی‌شدم. حتی اگر خروجی این نمی‌شد و من بازی هم کرده بودم، مصاحبه می‌کردم و می‌گفتم من این کار را قبول ندارم.» امین میری در رابطه با شرایط زندگی در زمان عبدالمالک ریگی گفت: "من سال‌های 1384 تا 1386 که اوج بحران عبدالمالک بود در زاهدان بودم. حتی عبدالمالک در زاهدان می‌آمد و می‌چرخید و در شهر فیلم می‌گرفت که بگوید قدرت دارد و ما از نزدیک شاهد این ماجراها بودیم. ناامنی و خفقان بعد از وی از بین رفت ولی شرایط زندگی مردم همچنان سخت است." وی در فیلم «سرخپوست» به کارگردانی نیما جاویدی نیز مشاور لهجه محلی و بازیگر بود. امین میری در سریال تلویزیونی «نجلا» نقش "عامر" را با لهجه غلیظ عربی عراقی ایفا کرد. شخصیت او در ابتدا اینگونه به نظر می‌رسد که با کینه شخصی‌اش از "نجلا" می‌خواهد سد راهش شود ولی در ادامه با ابعاد دیگری از این کاراکتر روبه‌رو می‌شویم. به گفته‌ی او نقش "عامر" فراز و نشیب‌های زیادی دارد و درآوردن این نقش برایش چالش برانگیز بود، "عامر" در ظاهر برون‌گرا و آتیشیست ولی در باطن بسیار متفاوت است. کارگردان سریال (تقیانی‌پور) تاکید بسیاری بر این داشت که این شخصیت منفی به یکباره به شخصیتی مثبت بدل نشود و بعد دیگر این شخصیت آرام آرام بروز کند، اینکه کجا و کی این تغییرات در عکس‌العمل‌ها و نگاه‌ها دیده شود چالش امین میری به عنوان بازیگر بود. او در رابطه با تجربه همکاری‌اش با آزیتا حاجیان در سریال «نجلا» گفت: "حداقل من در این کار بسیار مدیون ایشان و نکاتی که درباره نقشم می‌گفتند و انرژی‌ای که منتقل می‌کردند هستم. در حالی‌که همه ما تجربه‌مان از ایشان کمتر بود ولی این باتجربه‌تر و پیشکسوت بودن به هیچ عنوان باعث نشده بود ایشان نگاه از بالا به دیگران داشته باشند. بی‌نهایت از ایشان ممنونم و امیدوارم دوباره تجربه همکاری با ایشان داشته‌باشم." از دیگر کارهای وی در عرصه بازیگری می‌توان فیلم‌های «امروز» به کارگردانی رضا میرکریمی، «ابلق» به کارگردانی نرگس آبیار و «خون خدا» به کارگردانی مرتضی علی عباس میرزایی و سریال «آچمز» را نام برد. امین میری در زمینه کارگردانی تئاتر نیز فعالیت می‌کند و سعی بر این دارد که تا جایی که می‌تواند به مسائل اجتماعی بپردازد و از دغدغه‌هایش نمایشنامه بنویسد. او نمایش «قتل در موقعیت 35 درجه شمالی» که با رویکرد اجتماعی، روایتگر قتل‌هایی زنجیره‌ای به فاصله 100 سال بود، به روی صحنه برد. (این نمایش در ابتدا «تارتاروس» نام داشت.) گفتنی است این نمایش با همکاری سازمان مردم‌نهاد «ما درد مشترکیم»، برای نجات جان یک جوان از چوبه دار و تأمین بخشی از مبلغ دیه تعیین شده، در پردیس تئاتر شهرزاد به صحنه رفت. وی در زمینه کارگردانی تئاتر مستند نیز تجربه دارد و از میان کارهایش می‌توان به «احساس آبی مرگ» و «شلتر» که در برگیرنده موضوعات اجتماعی بودند اشاره کرد. نمایش «شلتر» در حمایت از زنان کارتن‌خواب در قالب اجرای خیریه به صحنه رفت. نکته قابل توجه نمایش این است که سه نفر از بازیگران «شلتر» در زندگی واقعی هم کارتن خواب هستند که البته 2 نفر از آنها در خانه‌ای اقامت دارند ولی به سختی زندگی را می‌گذرانند، اما نفر سوم همچنان کارتن‌خواب است و هر شب بعد از پایان نمایش در خیابان شب را به صبح می‌رساند که همین مساله در اجرا هم مورد پرسش قرار می‌گیرد. امین میری برای محک زدن توانایی‌هایش و بدست آوردن تجارب جدید، تئاتر کمدی «همه دزدها که دزد نیستند» را کارگردانی کرد. وی درباره ساخت این اثر گفت: "مسیرم را عوض نکردم. در این اثر نیز رگه‌هایی از مستند وجود دارد و دغدغه‌های اجتماعی که برایم مهم بوده نیز بیان شده است. معضلاتی که همواره ذهنم را مشغول کرده این بار در یک داستان معمایی و جنایی وجود دارد. همیشه برایم این مسأله بود که ما تئاتر ترسناک یا دلهره‌آور کم داریم و دغدغه آزمودنش را داشتم." امین میری حدودا در سال 1384 نمایشی به نام «روحی» به کارگردانی حمیدرضا آذرنگ بازی کرد که آن را در زاهدان به روی صحنه بردند، در آن نمایش، نقش فردی عرب زبان را بازی می‌کرد که لهجه آن را فقط بر اساس شنیده‌ها که حلقی هست و استفاده از حرکات دست درآورد. وی برای ایفای این نقش در 4 جشنواره برنده جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد شد. در سال 1399 به دلیل شیوع بیماری کرونا سالن‌های نمایش و سینما تعطیل شدند، به همین دلیل فستیوال «ارتباط مجدد» شکل گرفت. یکی از نمایش‌هایی که برای این فستیوال آماده شد، نمایش «تماس تصویری» به کارگردانی آریان رضایی بود که به موضوع اختلافات خانوادگی می‌پردازد و در قالب یک لایو ایستاگرامی اجرا شد. امین میری و فرنوش نیک‌اندیش از بازیگران این تئاتر بودند. از جمله کارهای امین میری در زمینه بازیگری تئاتر می‌توان «خنکای ختم خاطره» ، «عشق و عالیجناب» ، «آبی مایل به صورتی» و «مارلون براندو» را نام برد.
